Aklima her gelisinde
Gözlerim dalar gider
Hiç bilmedigim yerlere
Tarif edilmez bir duygu
Sarar bedenimi birden
Benim için yalnizca
SEN VARSIN SEN....

Müzigin gizemine kapilip
Hayallere dalarim
Her hüzünlü sarkida
Icin, icin aglarim
Yüregime akan
Her damla yasta
Yalnizca
SEN VARSIN SEN...

Mehtapli her gecede
Yildizlari izlerken
Gözlerim nemlenir
Derinlere dalar
O zaman
Bir yildiz kayar yüregimden
Tuttugum dilegimde
SEN VARSIN SEN...

Uyku nedir unuttum
Geceleri yalniz seni düsünüp
Hayaller kuruyorum
Kirpiklerimden süzülen
Yaslara aldirmadan bak
Gecenin rengi degisiyor yeniden
Hala hayallerimde
SEN VARSIN SEN

-------------------------------------

ASK INSANA KANATLAR VERIR

Ask insana kanatlar verir
Yürek gidecegi yeri bilir
Mutluluk kesfedilmeyi bekleyen bir ülkedir
Umutsuzluk o ülkede yitik bir sehir

Ask insana kanatlar verir
Güçlü, dingin, coskun kanatlar
Ölümsüzlük sehrinden hayat seslenir:
Ölüm gecilirse bir askla gecilir

BULENT OZCAN

-------------------------------------

SEN

Yagmur gibi indin semadan
Sardin tüm benligimi
Gözyaslarin karisti mi sandin yagmura
Onlar benim yüregime akti görmedin
Ben sen oldum artik
Sen diye kaldirdim basimi yerden
Sagnak gibi düstün gönlüme
Haykirmak istedim dünyaya
Sevmek ne güzel sey diye
Kalbimden kalbine bir köprü kurdum
Alev alev sevda toplarini
Gönderdim yüreginin derinliklerine
Sonra volkan gibi patlayip
Tüm yüregini kaplasin diye.

-------------------------------------

LEYLA - MECNUN - SIIRLERI

`Mecnun` askini anlatiyor
Yabanci cöllerdeyim, yabanil illerdeyim
Yanim yörem Leyla'dir, baska ne düsünüm var
Sanma kendim istedim, yarim kalmak kendimden
Leyla derler adina, benim de bütünüm var
Cok sükür dünya bilir, adim gecer her yerde
Ask yolunda serseri, böyle büyük ünüm var

`Mecnun` askini anlatiyor
Ask cana yangin salar, yakip yiktigi candir
Askin kiydigi canlar tarihlere destandir
Aska yanmak nicedir, sundan da bilirim ki
Her seven ayri Mecnun bencileyin yamandir
Ask yakar yikar amma, insana yanmak gerek
Insan nice yanmissa, ancak onca insandir

`Leyla` askini anlatiyor
Icimde bir bunalim.
Yanarken yalim yalim
Cöllere vurup gittin
Sormazsin nedir halim

Kim yanar bencileyin
Hem donar bencileyin
Yolunda bxr cirayim
Gündüzün geceleyin

Yaniyor öyle icim
Anlatmaya yok gücüm
Seni sevmekten baska
Var mi benim bir sucum

`Mecnun`dan `Leyla`ya
Her konanin göctügü, dünya denilen handa
Her ne varsa güzellik, onu asktan bilmisiz
Kurtla, kusla konusan Hazreti Süleyman'mis
Biz kendimizi baska bir Süleyman bilmisiz
Vari yokla bir tutup, bir ten bir can kalmisiz
Vazgecilmez cani da, aska kurban bilmisiz

`Leyla`dan `Mecnun`a
Ugrasak da her ugraga
Kacsak bile en uzaga
Kurtulus yok bu sonuctan
Yollar varir son duraga

Yol bitmezse, yolcu biter
Kim gelmisse, elbet gider
Sakin korkma toprak diye
Topraktan canlar tüter

Damlada görüp denizi
Sele saldik kendimizi
Göcüp gittik birakarak
Kalanlara sevgimizi

-------------------------------------

Feyzi Halici

Bir Gelin Geldi

Zümrüt tepeler ardindan
Yaylaya bir gelin geldi.
Degme asiklar yurdundan
Yaylaya bir gelin geldi.

Sözde kalmadi kaviler,
Calindi güm! güm! davullar.
Acarken eflatun güller,
Yaylaya bir gelin geldi.

Al al yasmaklar cullandi
Tatli gamzeler güllendi.
Etraf senlikle dillendi
Yaylaya bir gelin geldi.

Meydan Isiklandi ayla,
Gönüller costu halayla
Kizli kizanli alayla
Yaylaya bir gelin geldi.

Kina yakildi ellere,
Posu baglandi bellere,
Yayla döküldü yollara
Yaylaya bir gelin geldi

Kaynadi bakir kazanlar,
Okundu cifte ezanlar
Oyundu oynadi kizanlar,
Yaylaya bir gelin geldi.

-------------------------------------

Muhsin Cali

Gözler

Bazi sig deniz rengi, bazi gölgeli olur
Bu gönül yanmak icin, karsinda deli olur;
Kumral kirpiklerinde belirse bir damla yas
Benim icime sizar, bir hicran seli olur...

Böyle her gün erer de, benligim yavas yavas
Kirpiginin ucunda kalir bir damla kadar
Ve sonra gözlerinde toplanir o damla yas
O an ruhumdan esen bir meltem yeli olur.

-------------------------------------

Hasan Akay

Ellerin

Yüregimi donatip ak sözlerinle
Veysel gibi düssem yollarina varmam
Bir sen geqsen bu yollardan
Ellerini bir kez tutar artik birakmam

Gögü kapatan ara bulutlar gibi
Gecer gider icimden kömür rengi tasalar
Günesin yerini alir gözlerin
Kara yüzüm aklanir sevaplar gibi

Yüregimi donatip ak sözlerinle
Tevbe ateslerinde bagislara kapansam
Nasil yapismissa etim kemiklerime
Iste öylesine tutunurum ellerine artik birakmam.

-------------------------------------

Abdurrahim Karakoc

Mihriban

Sari saclarina deli gönlümü
Baglamistim, cözülmüyor Mihriban
Ayriliktan zor belleme ölümü
Görmeyince sezilmiyor Mihriban

Yar, deyince kalem elden düsüyor;
Gözlerim görmüyor, aklim sasiyor.
Lambamda titreyen alev üsüyor
Ask kagida yazilmiyor Mihriban.

Önce naz, sonra söz ve sonra hile
Sevilen seveni düsürür dile.
Seneler, asirlar degisse bile,
Eski töre bozulmuyor Mihriban.

Tabiblerde ilac yoktur yarama;
Ask deyince ötesini arama.
Her nesnenin bir bitimi var ama,
Aska hudut cizilmiyor Mihriban.

Bosa baglanmamis bülbül gülüne;
Kar koysan köz olur askin külüne...
Sastim karabahtim tahammülüne
Tasa calsam ezilmiyor Mihriban.

Tarife sigmiyor askin anlami;
Ancak ceken bilir bu derdi, gami.
Bir kördügüm bastan sona tamami
Cözemedim, cözülmüyor Mihriban.

-------------------------------------

-----------------Yunus Emre----------------
(Yunus Emre-Secme Siirler / Annemarie Schimmel, Önel Verlag)

Sol cennetin irmaklari,
Akar Allah deyü deyü
Cikmis Islam bülbülleri,
Öter Allah deyü deyü

Salinir Tuba dallari
Kur'an okur hem dilleri
Cennet baginin gülleri
Kokar Allah deyü deyü

Hep nurdandir direkleri
Gümüstendir yapraklari
Uzadikca budaklari
Biter Allah deyü deyü

Aydan aridir yüzleri
Misk-ü anberdir sözleri
Cennette huri kizlari
Gezer Allah deyü deyü

Hakka asik olan kisi
Akar gözlerinin yasi
Pür nur olur ici disi
Söyler Allah deyü deyü

Acildi gökler kapisi
Rahmetle doldu hepisi
Sekiz cennetin kapisi
Acar Allah deyü deyü

Miskin Yunus var yarina
Yarin Hakkin didarina
Koma bu günü yarina
Varir Allah deyü deyü

-------------------------------------

Gani Mevlam nasib etse
Varsam aglayi aglayi
Medine'de Muhammed'i
Görsem aglayi aglayi

-------------------------------------

Mecnun'a sordular Leyli nicoldu
Leyla gitti adi dillerde kaldi
Benim gönlüm simdi bir Leyla buldu
Yürü Leyla ki ben Mevla'yi buldum

Bugün Mevla gören Leyla'ya bakmaz
Ulu a'la gören ednaya bakmaz
Aya nazar eden yildiza bakmaz
Yürü Leyla ki ben Mevla'yi buldum

Mecnun arzulayip Kabe'ye vardi
Halkaya yapisip zarilik kildi
Mecnun Leyla derken Mevla'yi buldu
Yürü Leyla ki ben Mevla'yi buldum

-------------------------------------

Ben aglarim yana yana
Ask boyadi beni kana
Ne akilem ne divane
Gel gör beni ask neyledi

Geh eserim yeller gibi
Geh tozarim yollar gibi
Geh akaram seller gibi
Gel gör beni ask neyledi

Miskin Yunus bicareyem
Basdan ayaga yareyem
Dost ilünden avareyim
Gel gör beni ask neyledi

-------------------------------------

Hor bakma bu topraga
Toprakta neler yatur
Kani bunca evliya
Yüz bin Peygamber yatur
Hakikat erenleri gecti
Dünyadan yürü
Konya'da ol Mevlana
Hudavendigar yatur

-------------------------------------

Ey dünya benimdir diyen
Dünya senin degildir hey
Benim deme oldun yalan
Dünya senin degildir hey

-------------------------------------

Daglar ile taslar ile
Cagirayim Mevlam seni
Seherlerde kuslar ile
Cagirayim Mevlam seni

Sular dibinde mahiyle
Seherlerde an vahiyle
Abdal olup ya hu ile
Cagirayim Mevlam seni

Gökyüzünde Isa ile
Tur daginda Musa ile
Elindeki asa ile
Cagirayim Mevlam seni

Derdi öksüz Eyyub ile
Gözü yasli Yakub ile
Ol Muhammed mahbub ile
Cagirayim Mevlam seni

Yunus okur diller ile
Ol kumri bülbüller ile
Hakki seven kullar ile
Cagirayim Mevlam seni

-------------------------------------

Nazim Hikmet (1902-1963)

DAVET

Dörtnala gelip uzak Asya'dan
Akdeniz'e bir kisrak gibi uzanan
Bu memleket, bizim.

Bilekler kann icinde, disler kenetli, ayaklar ciplak
Ve ipek bir haliya benzeyen toprak,
Bu cehennem, bu cennet bizim.

Kapansin el kapilari, bir daha acilmasin,
Yok edin insanin insana kullugunu!
Bu davet bizim.

Yasamak! Bir agac gibi tek ve hür
Ve bir orman gibi kardescesine,
Bu hasret bizim!

-------------------------------------

Paul Eluard (Fransa / 1895-1952)

ÖZGÜRLÜK

Okul defterlerime
Sirama agaclara
Kumlara karlara
Yazarim adini

Okunmus yapraklara
Ak pak sayfalara
Tas, kan, kagit ya da kül
Yazarim adini

Yaldizli resimlere
Savasci armalarina
Taclarina krallarin
Yazarim adini

Safagin her dalgasina
Denize gemilere
Cildirmis daglara
Yazarim adini

Bulutlarin yosununa
Kasirganin tenine
Hircin yagan yagmura
Yazarim adini

Parcali gökyüzüne
Uzanan yollara
Ölüm basamaklarina
Yazarim adini